ШОСТЫ ДЗЕНЬ: "УРА! НОВАЯ ГУЛЬНЯ"

Кожны народ мае свае самабытныя гульні, якія адлюстроўваюць яго характар, старажытныя звычаі і традыцыі. І беларускі народ тут не з’яўляецца выключэннем. У яго есць свае любімыя гульні, што захоўваюцца і перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Яны цесна звязаны з бытам і працоўнай дзейнасцю людзей, клімата-геаграфічным становішчам рэспублікі, яе прыродным асяроддзем.Паколькі народная гульня – гэта сацыялагічны феномен, у якім умоўна адлюстроўваецца рэчаіснасць, то з развіццем грамадскай свядомасці змяняецца і змест гульняў. Аднак лепшыя традыцыі народнай фізкультуры, педагогікі, звычаі і нацыянальны каларыт у іх не толькі не знікаюць, але і беражліва захоўваюцца. Як правіла, беларускія народныя гульні – рухавыя. Яны вызначаюцца багаццем разнастайных уздзеянняў на арганізм дзяцей, фарміруюць у іх неабходныя фізічныя навыкі. Адны з гульняў маюць пэўныя традыцыйныя нормы і слоўнае афармленне, што ператварае іх у своеасаблівыя драматызаваныя дзеянні. У другіх -строга размяркоўваюцца ролі ўсіх удзельнікаў, слова ў іх з’яўляецца сігналам да нейкага дзеяння. Улічваючы гэта,настаўнікі I ступені агульнай сярэдняй адукацыі гімназіі шырока выкарыстоўваюць беларускія народныя гульні ў сваей працы.

Так, у суботу, 3 снежня, у гарадскім парку адбылося пазакласнае мерапрыемства”Ура! Новая гульня! ” Вучням 2”А”класа (класны кіраўнік- Таўканіца А.У.) была прапанавана забаўляльная праграма . Гульні:”Грушка”, “Блін гарыць!”, “Гуж”,” Зайка- маладзік”,”Золата”, “Макі- маковачкі”, “Кацяняткі-дзіцяняткі”,”Сляпы музыкант”,”Свабоднае месца”,”Фігуры”, “Шэры кот”, “Калім-бам-ба”. 

Дзеці з задавальненнем рэгламентавалі правілы сваіх любімых гульняў, а таксама легка засвоілі простыя і варыятыўныя правілы новых гульняў.

Актыўнымі балельшчыкамі былі бацькі. Яны падтрымлівалі сваіх дзяцей і нават пазнаемілі іх з гульнямі свайго дзяцінства.

Такім  чынам, народныя гульні ў комплексе з іншымі выхаваўчымі сродкамі ўяўляюць аснову для фарміравання ў дзяцей неабходных камунікатыўных навыкаў, фізічных якасцей і навыкаў, выхавання ў іх нацыянальнай самасвядомасці, патрыятызму  і цікавасці да гісторыі і культуры свайго народа.